«این انقلاب یک خیز بلندی بود که ملّت ایران برداشت برای اینکه خود را از ذلّت وابستگی و ذلّت عقب‌ماندگی نجات بدهد.» امام خامنه ای 19 دی 95

مقدمه اول:

بعضیا میگن تو این اوضاع کشور، ما نیاز به یک انقلاب دیگه داریم...

یک انقلاب اقتصادی یا فرهنگی یا ...

من کاری به اینکه گوینده ی این سخن معنای درستی از اون اراده کرده یا نه ندارم و میگم: این همون حرفیه که بارها رهبرمون فرموده که این انقلاب ادامه دارد.

مقدمه دوم:

هر روزی که به عمر این انقلاب اضافه میشه، مردم یعنی صاحبان این انقلاب بزرگتر میشن. روز به روز رشد میکنند و نگاهشون تکامل پیدا میکنه. اگر قبلا واژه ی جنگ بین عامه ی مردم فقط به معنای جنگ نظامی بود، الآنه توضیح اینکه جنگ ما الان جنگ نرمه کار مشکلی نیست.

اگر در گذشته وابستگی و عقب ماندگی فقط در حوزه های اقتصادی و نظامی و چیزهایی از این قبیل امور محسوس دیده میشد، الآنه وابستگی و عقب ماندگی در سبک زندگی هم دغدغه ی مردم ماست؛ خواه اون رو به زبون بیارن یا نیارن.

جهاد کبیر

تبعیت از کفار ریشه ی همه ی وابستگی ها و عقب ماندگی های ما در سبک زندگیه.

چطور میشه لذت ها و آرزوهامون در زندگی مثل دشمن هامون باشه ولی وابسته به اونها نباشیم و از اونجایی که انگیزه های اونها در کامجویی از دنیا خیلی خیلی بیشتر از ماست، چطور ممکنه از اونها در سبک زندگی عقب نباشیم.

این یک واقعیته که ما در سبک زندگی وابسته ی به دشمنان خود هستیم علاوه بر اینکه همیشه در بهره مندی از دنیا از اونها عقب هستیم. «زندگی برای لذت» پارادایمی هست که اونها تعریف کرده اند و ما همیشه در این پارادایم شکست خورده هستیم و این یعنی همان وابستگی و عقب ماندگی!

پس:

این انقلاب برای زنده ماندن، به جهاد علیه «زندگی برای لذت» از نوع جهاد کبیر، نیازمند است.